Old School MTG Finance

De bewustwording van het bestaan van Old School heeft flink wat stof doen opwaaien in het wereldje dat zich bezighoudt met de financiele kant van Magic (mtgfinance).

Het aantal gedrukte kaarten in dit format is - en blijft - immers zeer beperkt. Daarbij laat de playerbase een onverminderde groei zien; met wet van vraag en aanbod is daarmee de prijstendens al snel verklaard. Sinds eind 2015 zitten de prijzen voor format staples in de lift en is het kopen van dergelijke kaarten soms een heuse investering.

Old School is bovengemiddeld gevoelig voor buy-outs en onderwerp van speculatie. Van elke Alpha rare bijvoorbeeld zijn er maar 1100 gedrukt (yep, een schamele 275 playsets wereldwijd). Daar zijn er 25 jaar later (verscheurd, weggegooid, verloren) wellicht nog zo'n 800-900 exemplaren van over. Van dat restant heeft vast een deel de tand des tijds niet goed doorstaan en zijn played beyond recognition en een deel zit achter glas (BGS, PSA) weg te kwijnen in - zo stel ik me voor - donkere, bomvrije en temperatuurereguleerde ruimtes. Met zo'n beperkt - athans voor spelers beschikbaar - aantal ligt een spike op de loer als iemand besluit enkele tientallen exemplaren van zo'n rare op te kopen.

Het prijsverloop is grillig en abrupt en doet vermoeden dat het vooral gebaseerd is op niet-organische groei; als we echter kijken naar de aanwas van de playerbase van Old School dan lijken de prijsontwikkelingen van oude kaartjes niet geheel misplaatst. De waarheid achter de groeiende vraag is vast een compositie van interesse van investeerders, verzamelaars en spelers.

Sommige veelgespeelde staples uit het format zijn flink wat geld waard geworden puur en alleen door het format. Jayemdae Tome bijvoorbeeld - gekscherend ook wel de Jace, The Mind Sculptor van 93/94 genoemd - was een jaar of 4 geleden uit Unlimited nog bij bosjes op te pikken voor een appel en een ei (enkele euro's); tegenwoordig moet je zeven tientjes voor neerleggen voor fraai exemplaar, om over een black bordered Tome nog maar te zwijgen. Over Chaos Orb - een kaart die vroeger vaak in de common-bakken terug te vinden was - kan hetzelfde gezegd worden.

Andere kaarten uit 93/94 zijn wel gestegen - athans relatief gezien - maar minder hard dan je op basis van de populariteit van het format zou vermoeden. Dit omdat deze toch al zeldzaam en collectable waren, of al in Vintage of Legacy gespeeld werden (zoals de befaamde Power Nine en Dual lands). Daarbij is de tendens overigens nog steeds dat de prijzen harder stijgen dan de inflatie (dit geldt zeker voor Alpha en Beta): je zuurverdiende centen investeren in cardboard is dus niet per se een financieel ongegronde zet.

Finance in vogelvlucht

De Europese markt (MCM, Facebook) lijkt zich wel net anders te gedragen dan mtggoldfish en mtgstocks doen vermoeden en voelt minder lichtvoetig aan.

Een kort chronologisch overzicht van de financiele ontwikkelingen in Old School:

2015: Old School wordt opgepikt

Hoewel 93/94 dan al een jaar of 8 bestaat, wordt half november Magic: the Gathering opgeschrikt door een explosie van prijzen van ABU en The Four Horsemen: veel kaarten die eerder jarenlang niet of nauwelijks in beweging waren schieten abrupt naar een veelvoud van hun oorspronkelijke waarden.

Nogmaals Jayemdae Tome bijvoorbeeld - een op dat moment voor eenieder ogenschijnlijk onspeelbare, obscure Unlimited rare - is van de een op de andere dag veranderd van een 3 dollar kostende bulk rare in een format staple van 35 dollar, om twee maanden later te verdriedubbelen in prijs en de 100 dollar grens te overschrijden.

In de loop van enkele maanden volgen hun eerder achtergebleven collega's en is de tractie van nostalgie een feit: de prijzen van Old School zullen nooit meer hetzelfde zijn. Vriend en vijand krijgen er lucht van dat er een serieuze transitie gaande is en de markt moet zich overduidelijk hergroeperen.

2016: Een bubbel?

Begin 2016 gingen er geluiden op in de MTG finance wereld dat Old School een hype zou zijn en we in een bubble zouden zitten, zoals dat eerder met Tiny Leaders het geval geweest is - tot op heden blijkt niets echter minder waar te zijn.

De stijging van Unlimited vlakt halverwege 2016 wat af terwijl Beta en met name Alpha nog een flink steile groeicurve lieten zien.

2016 is by no means een saai jaar: Moat wordt - tezamen met Lion's Eye Diamond - gebuyout door Craig Berry en Martin Shkreli overweegt van Black Lotus een bedreigde diersoort te maken.

Halverwege 2016 opent Rudy van Alpha Investments zijn deuren en tiert tegen iedereen die het maar horen wil over de financiele kant van Magic.

2017: Feestelijke voortzetting

Na de bekendmaking van The Wizards Tournament (40 kaarten Alpha-only tournooi als side event van N00bcon) ontstaat er een run op Alpha kaarten. Hele volksstammen storten zich op de afgeronde kaartjes waardoor de open markt snel opdroogt en prijzen verder aantrekken.

2017 is ook het jaar van ogenschijnlijk willekeurige en aanhoudende Legends rares buyouts (zoals Tuknir Deathlock) en gestage groei van met met name Alpha, Beta en specifieke kaarten uit de expansiesets.

Drop of Honey wordt halverwege het jaar door een top 8 notering van een Legacy Lands deck op GP Vegas in het zonnetje gezet.

2018: To the moon!

Het tweede kwartaal van dit jaar kent een waanzinnige opleving over de gehele linie, zoals een forse sprong voor Unlimited power; deze verdubbelde in prijs. Duallands (ABUR) schoten omhoog en ook veel Legends rares zoals The Abyss, Nether Void en Mirror Universe krijgen flinke boosts. Chaos Orb kon ook niet rekenen op een zachte landing en verdriedubbelde bijna in prijs.

Er gaan geluiden op dat een berg crypto-geld richting Magic vloeit.

In het derde kwartaal lijkt e.e.a. een beetje af te koelen, wat door velen een gezonde pas op de plaats voor een overhitte markt wordt genoemd.

De Alpha 'first edition'-gekte is compleet en gaat door het dak: uncommon staples zoals Counterspell en Swords to Plowshares schieten voorbij 500 euro; een (common) Lightning Bolt kost ruim 300.

Zelfs compleet onspeelbare Alpha commons zijn anno 2018 niet meer aan te slepen en kosten enkele tientjes per stuk, terwijl veel rares (buiten de obvious suspects) al rond of boven de 1000 euro zitten (Savannah Lions, Mind Twist, Nevinyrral's Disk, Jayemdae Tome).

Serendib Efreet, een tier 1 creature in het format en een Arabian Nights 'rare' (U2), dat jarenlang rond de 150-175 euro zweefde is (eindelijk) doorgebroken. Zijn minder vriendelijke broer Juzam Djinn gaat niet meer voor minder dan 1000 euro over de toonbank.

Revised krijgt ook wat erkenning en diverse kaarten die in 93/94 gangbaar zijn beginnen aan een opmars, waaronder Shivan Dragon, Royal Assassin, Serendib Efreet en Royal Assassin.

Ondanks dat MaRo wederom officieus bevestigt dat er geen plannen zijn om de Reserved List opzij te zetten blijft dit voor velen een punt van onzekerheid en draait de geruchtenmachine op volle toeren.